تخفّن و تجدّد

یکی از عادتای ما ایرانیا اینه که وقتی یه چیزی رو نمیفهمیم و از دور و بریا هم میپرسیم میبینیم هیشکی هیچی نفهمیده و همه دوس دارن او چیزه رو بفهمن چون فک میکنن که چیز مهمی بوده که نفهمیدن و در عین حال وقتی از اونایی که خفن ترن یا احساس خفانت بیشتری میکنن میپرسیم با یک حالتی جواب میدن که انگار اینا چیز عادی ایه و چیزی نیست که کسی نفهمه و هر خری میدونه که معنیش چیه و با یه اعتماد به نفس تخفن برانگیزی راجع به همون چیزی که ما نفهمیدیم صحبت میکنن و یه چیزای دیگه ای میگن که اونا رو هم هی بیشتر نمیفهمیم و عمدا ما رو در جهل خودمون دست و پا میزنونن*، فوری میشیم از همون دسته ای که یه چیزایی راجع به همون چیزایی که ملت نمیفهمن میگن تا حس تخفین برانگیزیشون تحریک بشه و ملتو بیشتر تو جهل خودشون دست و پا بزنونن.

نمونه اش زیاده. یکیش همین چیزیه که الان خوندین. عمرا من یه ذره همین چیزی رو که گفتم قبول داشته باشم. فردا نری ملتو مسخره کنی که آره، داری ادای متخفّنین رو در میاری. نه. این خبرا نیس.
_______________________________________
*دست و پا بزنوندن یعنی کسی را وادار به دست و پا زدن کردن